EKadventsviering 12dec10
Schipper, mag ik overvaren?
Adventsviering, 3e zondag vd advent 12-12-2010
gebaseerd op liturgiemap van Welzijnszorg
Alle kinderen kennen het liedje ‘Schipper
mag ik overvaren?’. Voor ons is het
een
spelletje, maar voor heel wat mensen is het écht.
Ze kwamen uit een ander land naar hier, op
zoek naar een beter leven, naar een waardige job.
Maar het is niet zo eenvoudig om als
buitenstaander een plekje te krijgen aan ‘onze kant van de zee’.
Zo willen we hen laten kennismaken met de
problematiek die Welzijnszorg aankaart in deze adventstijd: het recht op
arbeid, op een menswaardig leven
en dus ook
op werk, dit jaar met bijzondere aandacht voor hen die vreemdeling zijn in onze
samenleving.
Wij voelen ons goed bij elkaar, in de klas,
de vereniging, bij vrienden.
We willen niemand uitsluiten, we willen
nooit meer honger en we willen werk voor iedereen.
Niemand valt uit de boot. Iedereen mag met
ons meevaren.
Tot er een buitenstaander komt die mee wil
doen… Het is misschien een rare. Hij past niet in ons groepje.
Hij is vervelend, want hij vraagt aandacht
voor zijn problemen. Hij vraagt onze hulp, onze tijd.
Schipper mag ik overvaren? Het komt ineens
heel dichtbij.
We weten niet wat we ermee aan moeten. Gaan
we in zee met hem? En moet hij een cent betalen?
En wat is die cent dan? Wat moet iemand
doen, kunnen of hebben om bij ons clubje te horen?
Wanneer is iemand welkom in ons land, onze
klas, onze groep?
We hebben met de kinderen een lijstje van
'centen' gemaakt die wij verwachten van 'nieuwkomers',
vbonze taal spreken, goed kunnen voetballen, oorbellen dragen, kunnen zingen,
…
Ze kregen een 'cent' mee naar huis met de
uitnodiging om daar samen met mama of papa iets op te schrijven van wat wij
verwachten van anderen om erbij te horen.
Deze centen hangen wij nu in onze boom!