2de les 16 februari 2016 VERGEVEN
EEN
TIMMERMAN BOUWT EEN BRUG.
Dit is
een verhaal van twee broers. Ze woonden naast elkaar en werkten al heel erg
lang samen. Tot er op een dag een misverstand ontstond. De twee broers kregen
ruzie. Ze wilden niet meer samenwerken en de ene broer gooide deur voor de
ander dicht en wilde hem niet meer opendoen. Na een tijdje wisten ze allebei
niet meer hoe het conflict nu eigenlijk was ontstaan. Maar de ruzie bleef en ze
wilden elkaar nog steeds niet zien. Op een dag groef de oudste broer in het
weiland dat tussen hun twee huizen in lag een kanaal, zodat heel duidelijk te
zien was wat van de één was en wat van de ander was. De
jongste broer was woedend. Een dag later stond er plotseling een timmerman voor
de deur van de jongste broer en hij vroeg aan de man: “Heeft u werk voor mij?”
De jongste broer zei: “Ja hoor, zie je die enorme stapel hout? Maak nu langs
het kanaal een schutting van 2,5 meter hoog zodat ik mijn broer niet meer zie…”
Zelf ging de jongste broer daarna op reis. Toen hij terugkwam, was de timmerman
juist klaar met zijn werk: hij had met het hout een mooie en stevige brug
gebouwd en precies toen de jongste broer uit zijn auto stapte, kwam zijn oudste
broer over de brug aangelopen. Hij stak zijn hand uit en zei: ”Jij bent me er
ook één, na alles wat ik je heb aangedaan, bouw jij een brug naar mij toe! Wil
je me vergeven? En de jongste broer vergaf de oudste en ze omhelsden elkaar.”
De broers zagen nog net de timmerman zijn spullen inpakken en vroegen of hij
nog even wilde blijven, want ze hadden nog wel wat klusjes. Nee, zei de
timmerman, ik moet nog heel wat bruggen bouwen…
In de
bijbel staat heel duidelijk dat we moeten vergeven en in de liefde blijven, dat
we onze andere wang moeten laten zien als iemand ons slaat. Ik zat er zo over
na te denken en vroeg me af hoe ik daar iets belangrijks in mee zou kunnen
geven, want je wilt niet tegen een kind zeggen: Als ze je slaan, dan moet je
het toelaten, laat je maar in elkaar slaan, want je bent een kind van God. Maar
je kunt ook niet tegen een kind zeggen: Sla er maar op los. Toch heb ik
geprobeerd om een kinderverhaal te schrijven waarbij de hoofdlijn in het
verhaal toch blijft spreken van vergeving maar waar je ook ziet hoe anderen het
maar dom vinden. Wij vinden dat niet dom, God vindt dat ook niet dom, nee Hij
wil dat wij handelen zoals Hij het in Zijn woord ook zegt. Wij knokken het niet
uit met onze vuisten, wij pakken mensen niet terug en betalen hen niet met
gelijke munt, wij proberen om te vergeven, dat is soms enorm moeilijk, maar ook
daarin mogen we de Here God om hulp en kracht vragen. Dan gaan we net als die
kinderen vast nog weleens de fout in, maar als wij ernaar streven om Gods wil
te doen, dan zal het goedkomen.
Probeer de kinderen boven alles Gods wil mee te geven: Vergeven. Als iemand je
slaat, mep er niet gelijk op los, heb geduld, laat je andere wang maar zien.
Wat ik zo mooi vind aan kinderen, is dat ze soms ruzie maken en dan roepen ze:
Ik speel nooit meer met hem, of ik ga nooit meer naar haar toe en ik praat
nooit meer met haar. En de volgende morgen is het kind het gewoon helemaal
vergeten, terwijl er iets gebeurde waarvan ik dan dacht, tjonge dat is best
heftig, waarom doet iemand zoiets, dat waar ik een probleem van zou kunnen
maken, daar stapt mijn kind zo overheen. Die stapt op de fiets ziet het meisje
en roept: Hoi. Het andere kind roept vrolijk hoi terug. Terwijl ik
verontwaardigd kijk en zeg: Ik dacht dat jij nooit meer met haar om zou gaan,
zegt ze stralend lachend tegen mij: Ze is het al vergeten. Ja inderdaad, ze was
het vergeten en mijn dochter ook. Dat zijn kinderen.
Ze hoeven niet over zich heen te laten lopen, maar als ze handelen naar de wil
van God dan mogen ze weten dat het de beste keuze is die ze kunnen maken.
Vredestichters, dat wil God ons maken, dat we zorgen dat er vrede komt, dat er
geen ruzie blijft, dat het opgelost wordt, dat we een hand uit kunnen steken,
dat we de minste kunnen zijn, degene die als eerste weer praat en hoi zegt. Ik
heb natuurlijk een kinderverhaal erbij geschreven zodat dit als algemeen werkje
in combinatie met het verhaal gebruikt kan worden.